تشخیص و درمان:
از آنجا که مزیودنس در دوره رشد دندان های دائمی دیده می شود، برای رشد طبیعی دندان و فک، تشخیص آن ضروری است. این عارضه را می توان با رادیوگرافی تشخیص داد. معاینات روتین دندانپزشکی باید از سن یک سالگی شروع شود و هر شش ماه ادامه یابد. در سن ۵ سالگی، رادیوگرافی می تواند وجود شرایط غیر طبیعی را که با چشم قابل دیدن نیست، مشخص سازد. برای تشخیص این عارضه، به معاینات دقیق و رادیوگرافی منظم نیاز است. در صورتی که این عارضه به موقع تشخیص داده نشود، می تواند رشد دندان دائمی را با تاخیر مواجه کند و یا موجب جابه جایی آن شود.
هنگامی که این عارضه کشف شود، بهترین درمان کشیدن دندان اضافه است. طبق تحقیقات، مداخله دندانپزشک پیش از سن ۵ سالگی می تواند عوارض جراحی و ناهماهنگی دندان های دائمی را کاهش دهد، در نتیجه به درمان ارتودنسی نیازی نخواهد بود. پیش از ۵ سالگی ریشه مزیودنس کاملا شکل نگرفته است، بنابراین کشیدن دندان و بهبودی پس از آن آسان تر است. ممکن است کودک به جراح دندان ارجاع داده شود تا با استفاده از بیهوشی عمومی دندان کشیده شود.