کمبود دندان مادرزادی یا هایپودونتیا

اما چرا دندان های دائمی در برخی افراد رشد نمی کنند؟ چه نوع درمانی برای این اختلال وجود دارد؟

چرا کمبود دندان مادرزادی پیش می آید؟
در بسیاری موارد هایپودونتیا در اثر فقدان گروه کوچکی از بافت، شناخته شده به عنوان لایه های دندانی، در زیر لثه رخ می دهد. از آنجا که تشکیل دندان توسط این گروه بافت ایجاد می شود، در صورت نبود بافت دندان نیز رشد نمی کند. مکانیسم های دیگر و عوامل محیطی شامل تروما، عفونت و برخی داروها نیز می توانند باعث کمبود دندان مادرزادی شوند. ژن ها نیز در این امر نقش مهمی بازی می کنند. تحقیقات این عارضه را با بیش از ۱۲۰ سندرم ژنتیکی، از جمله شکاف لب و کام، سندرم داون و دیسپلازی اکتودرمال، مرتبط دانسته اند.

روش های درمانی:
اگر هایپودونتیا در اثر کمبود دندان عقل باشد، اقدام خاصی انجام نمی شود زیرا اغلب مردم دندان عقل خود را می کشند. در مورد بقیه دندان ها درمان های متنوعی در دسترس است.  ایمپلنت دندان پس از اتمام رشد فک گزینه ای مناسب برای جایگزینی دندان هاست. در عین حال می توانید از بریج ثابت یا دندان مصنوعی قابل جابه جایی استفاده کنید.
ممکن است برای حرکت دادن دندان های موجود در دهان و ایجاد فضای لازم برای جایگزینی دندان به براکت های ارتودنسی نیاز باشد. ممکن است جراحی اصلاحی فک یا دیگر جراحی های دهان و دندان نیز ضروری باشد.

شدت مال اکلوژن کودک، شلوغی دندان ها و تاثیر هایپودونتیا بر ظاهر صورت کودک، نوع برنامه درمان را مشخص می کند. گاهی نیز کمبود دندان مادرزادی در اثر عدم رشد آن نیست، بلکه دندان از لثه بیرون نزده است. در واقع فرد دچار نهفتگی دندان است. در برخی موارد ترکیبی از جراحی دندان و ارتودنسی می تواند راه حل موثری باشد.